Home 1924

LA  FESTA  DEL  DUCA : 1924

Cavalcata Storica :  POESIA

 

VRIA DI' DLA PASEGIATA
di Renzo De Schrilli (vedi) letta da Menina Fnti

 

 

En sapev daver com fa

dal moment che sè git via;

è dificil armedià

tanta buffa compagnia !

T'ho cercat da tutt le part:

in tel circol, tl'osteria,

malà dov s'gioca a le cart,

e persin tla spezieria.

 

Dmand ma Paci e pò ma Fonti,

mo me paren mezzi tonti;

vo a sentì mai tu fratelli,

ma tu padre ... en s'capisc nient.

En parlam pò de Perelli !

Dio chi nissa n'acident,

lo sta ben malà dov sta,

pensat fors d'fal artornà ?!

 

Quest en tutte picolesse,

ch'l' om c'n'ha tante dle stranesse !

C'è qualcosa più important,

ch' pol riuscì piò interessant:

è sentit cert a parlà

de quell ch'è sucéss maquà !

Voria dì dla pasegiata ...

Urbin era trasformata:

 

a vedè tutt chi signor

sa le spad e i giustacor,

i mantell e i ermelin,

sa le pium in ti caplin,

a vedè tutt cla nobless,

Duchi, Princip, Principess,

a cavall d'certi ronzin

poch più bei de Gagin pcin !

Tutti arnutti di' burdlin.

 

Elio, el Duca: nobiltà

ch'saria mai dii: "Fatt in là".

Ecca di atre cavalier,

tutti nobil per daver ...

Pansadura; Broculin,

Gig dla Gemma, Cerigin,

el mac'lar ch' sta per el Don,

i fachin sa Baiocon,

 

Luminati, el fiol d' Carloni,

Gambarara ... tutti boni !

E Baion dalla Cesana,

sa na vecchia Durlindana ...

I Bacchielli, i Piergiovanni,

nobiltà de sti ultim anni !

Nando e Gino, i fioi d'Amato,

quel ch'el cor i s'è schiantato

perché en pol veda, por can,

a soffrì la speci uman !

 

Paolucci el gioielier

(lo en è ancora cavalier)

era 1'unic, meno mal,

tutt vestit da Cardinal !

 

Mo in tla faccia pensierosa

i s'legeva un qualche cosa;

te pareva ch'el dicessa:

"Quant è bella la Duchessa!".

 

E Renato, el fiol del Locch,

tutt'un pess ch' pareva un ciocch

era pien de distinsion,

tant è ver che tel porton

del palass, quand s'è arvoltat,

1'hann de vol fotografat !

Chel ritratt, m' ha dett Bigetta,

l'ha vlut metta in tla saletta,

mo ha levat, sempre prudent,

i ritratt di su parent !

 

C'era anch'el concert d'Urbin:

una banda d'assasin

tel costum che alora usava,

mo chel giorn en s'intonava.

Zurlo en c'era ... ma Gagin,

sa chi quattre bichier d'vin,

ha otenut un bel effett;

dop è gitt subit a lett !

 

E dle dam? ... Mei en parlà:

ma le donn lasciamle sta.

Chi s'lamenta è sol Moscon,

ch'ha perdut un'ocasion !

Se no quant n'avria chiapat

sa chel lacc tutt scuradlat !

Mo el più bell è che la gent

ce credeva seriament !

 

E un por can d'un contadin,

ch' s'era pres per cas a Urbin,

credend ch' fossa d' Carneval,

quand la burla en porta mal,

i ha dett ma na sgnorina:

"Vlet el ciccol, mascherina?".

Per fortuna è scapat via,

imbocand t'una osteria,

che cla dama aveva dett

de schiafall t'un trabochett !

 

Chi ha inventat tutt ste lavor?

Pavolucci el dorator !

Bsognerà che sta Comenda

en se faccia tant atenda!

L'hann avuta certi sgnor

ch' c'hann fatt piagna dai dolor !

Lo ch' c'ha fatt fa sta risata

l'ha del cert piò meritata !

Te salut, el mi Pacchion,

e mantiente sempre bon,

come quand eri maquà;

mo sta atent in tl'artornà ...

Elio, el Duca, è tu cugin:

te chiamasser baroncin !

 

                              Renzo De Scrilli

 

Home 1924

LA  FESTA  DEL  DUCA : 1924

Cavalcata Storica :  POESIA